Topinambur - co to jest ?

TOPINAMBUR  Helianthus tuberosus

słonecznik bulwiasty

Inne nazwy: słoneczny karczoch, ziemne jabłko, bulwa, buttemo, przegrzebki, Jerusalem artichoke, korzeń słońca, dziki słonecznik, gruszka ziemna,  girasole, rzepa Wołgi.

Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie w okolicy Wielkich Jezior dzikie odmiany topinamburu porastają rozległe obszary. W kulturze kulinarnej obecny od kilku tysięcy lat.  Na początku XVII wieku. Samuel de Champlain, założyciel Quebecu, napisał w swoim dzienniku, że smak tych bulw jest trochę podobny do rdzenia karczocha, skąd pochodzi jedna z nazw.

Od 1620 roku warzywo było sprzedane w Paryżu. Mniej więcej w tym samym czasie trafiło  do Anglii, a później do Włoch. Słonecznik bulwiasty pojawił się na stołach królewskich dworów. Później  doceniono walory korzeni słonecznika w Belgii i Holandii, gdzie wynaleziono wyrafinowane receptury oryginalnych potraw. Na terenie Imperium Rosyjskiego warzywo to pojawiło się dopiero w XVIII wieku, docierając z dwóch stron: z Europy i Chin - przez Kazachstan, ale nie jako warzywo jadalne, tylko jako roślina lecznicza. Rosyjscy uzdrowiciele używali topinambur do przygotowywania naparów w celu leczenia chorób serca. Nieco później, pod wpływem kuchni europejskiej, "rzepę Wołgi" zaczęto przyrządzać w bogatych domach. Jedna z wersji mówi, że w Europie karczoch jerozolimski pojawił się dzięki paczce wysłanej przez podróżnika do Francji z Kanady, który w liście przewodnim, opisał uroki tych korzeni o orzechowym smaku. Według innej wersji, topinambur został sprowadzony do Europy przez marynarzy. Od tego czasu, w Europie, wytwarza się z topinamburu fruktozę, alkohol, wino i piwo, a jego korzenie znajdują się listach potraw kuchni bułgarskiej, niemieckiej, francuskiej, holenderskiej, angielskiej, włoskiej, japońskiej, węgierskiej i amerykańskiej.

 

Topinambur jest rośliną jadalną najbardziej odporną na niekorzystne warunki klimatyczne, szkodniki, choroby i chwasty. Rośnie na każdej glebie, dobrze znosi  zimno, ciepło, suszę,  i nadmiar wody. W stanie dzikim można go spotkać na całym świecie, od terenów pustynnych po zalewowe oraz Syberię. W naszym klimacie zbiór bulw trwa od listopada do maja, niezebrany jesienią zamarza zimą wraz z glebą, ale zachowuje żywotność i aktywność biologiczną, oraz właściwości do minus 50 st.C. Topinambur jest wyjątkowo odporny na choroby i szkodniki, a intensywny wzrost i szybkie zacienienie gleby, uniemożliwia rozwój chwastom. W związku z tym,  uprawa nie wymaga stosowania żadnych środków ochrony roślin. Na całym świecie uprawia się ponad 400 odmian topinamburu. W zależności od odmiany bulwy mogą być żółte, białe, różowawe, fioletowe, czerwone. Nie ulega żadnej wątpliwości, że skład biochemiczny topinamburu nie zmienił się od kilku stuleci, nie był poddawany modyfikacjom genetycznym, odmiany są selekcjonowane i opisywane z form dzikich. 

Topinambur to oczyszczacz powietrza, który usuwa zanieczyszczenia kilkakrotnie wydajniej niż lasy. Nie pochłania soli metali ciężkich i radionuklidów. W medycynie ludowej topinambur jest stosowany w profilaktyce i leczeniu między innymi :  udaru, nadciśnienia, zapalenia pęcherza, białaczki, niedokrwistości, odmiedniczkowego zapalenia nerek; obniża poziom cukru we krwi, obniża ciśnienie krwi i zwiększa odporność organizmu, reguluje przemianę materii i perystaltykę jelit poprzez odbudowę i namnażanie mikroflory jelita grubego. Jest naturalnym probiotykiem. 

#żywność funkcjonalna#żywność która leczy#

Powiedz o nas swoim znajomym